żywioł

Encyklopedia PWN

filoz. w starożytnej filozofii greckiej pierwotne tworzywo rzeczywistości lub jeden z jego podstawowych składników: woda, powietrze, ogień, ziemia;

smok,

fantastyczna, hybrydalna istota, nazywana też często pierzastym wężem, łącząca w sobie cechy gadzie i ptasie, stojąca na pograniczu żywiołów ognia, powietrza i wody, spełniająca w religiach i kulturach świata rozmaitą, pozytywną lub negatywną funkcję.

Błok Aleksandr A., ur. 28 XI 1880, Petersburg, zm. 7 VIII 1921, tamże,

rosyjski poeta, dramatopisarz i krytyk.

dewajana

[sanskr. devayāna ‘droga idąca do bogów’, ‘droga uczęszczana przez bogów’],

we wczesnej, wedyjskiej fazie hinduizmu jedna z 2 dróg pośmiertnych człowieka;

drzewo kosmiczne,

najpotężniejsza roślina czczona w wielu kulturach i przedstawiana w sztuce wielu ludów jako symbol dobra, bezpieczeństwa, sprawiedliwości, ładu moralnego, odradzania, nadziei, a także ofiary, kary i śmierci (m.in. szubienica).

element

[łac. elementum ‘substancja pierwotna’, ‘żywioł’],

filoz. nierozkładalny, pierwotny składnik czegoś;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>