żylnym
Encyklopedia PWN
Langenbeck
chirurg niemiecki;
[lạŋənb
k]
Bernhard Rudolph Konrad von, ur. 8 (9?) XI 1810, Padingbüttel, zm. 29 IX 1887, Wiesbaden,
k]
med. stan, w którym serce nie jest w stanie sprawować swej prawidłowej funkcji, jedna z przyczyn niewydolności krążenia;
med. nadmierne gromadzenie się płynu w tkankach i jamach ciała wskutek ogólnoustrojowego zaburzenia gospodarki wodnej i białkowej lub miejscowych zmian zakłócających wymianę wody między układem krwionośnym a tkankami;
odbytnica, prostnica, jelito proste,
ostatni odcinek jelita grubego kręgowców zakończony odbytem bądź uchodzący do steku;
pentaerytrytol, tetraazotan pentaerytrytolu,
lek nasercowy;
med. sinowiśniowe (rzadziej żywoczerwonawe) zabarwienie powłok ciała powstające jako efekt ustania czynności serca i opadania krwi do naczyń żylnych najniżej położonych części ciała;
