żeńskie
Encyklopedia PWN
bazylianie, Ordo Sancti Basilii Magni (OSBM),
wspólnoty zakonne w Kościele wschodnim posługujące się regułą św. Bazylego Wielkiego z IV w., zachowujące samodzielność organizacyjną.
benedyktyni, Zakon Świętego Benedykta, Ordo Sancti Benedicti (OSB),
zakon katolicki, założony w VI w. we Włoszech przez Benedykta z Nursji (pierwszy klasztor ok. 529 na Monte Cassino) — został oparty na zredagowanej przez niego regule;
jedna z wielkich religii uniwersalnych oraz system filozoficzny, który wywodzi się z nauki o charakterze etyczno-soteriologicznym, propagowanej na terenie północnych Indii (Bihar i pogranicze Nepalu) na przełomie VI i V w p.n.e. przez Siddharthę Gautamę (Budda).
lekarz bakteriolog i immunolog, działacz społ.; jeden z twórców pol. mikrobiologii;
cenobici
pustelnicy uprawiający życie zakonne polegające na wspólnym zamieszkiwaniu, pracy i modlitwie pod kierownictwem opata;
[gr. koinóbios ‘wspólne życie’],
