żeglugowa
Encyklopedia PWN
m. w Holandii, drugie po Amsterdamie co do wielkości miasto kraju; leży w prow. Holandia Południowa, na obydwu brzegach deltowego ramienia Renu, znanego pod nazwą Nieuwe Maas (Nowa Moza);
w. gminna w woj. zachodniopomor., w pow. gryfińskim, w Dolinie Dolnej Odry, nad Odrą, gdzie rzeka dzieli się na 2 ramiona — Odrę Zachodnią i Odrę Wschodnią (Regalicę), na południe od Parku Krajobrazowego Doliny Dolnej Odry;
zdatność do żeglugi, zdatność żeglugowa,
właściwość statku wodnego polegająca na spełnieniu wszystkich wymogów zarówno formalnych, jak i wynikających z zasad dobrej praktyki;
żegl. znak w kształcie 1 lub 2 identycznych figur geom. położonych jedna nad drugą, umieszczony na wierzchołku znaku nawigacyjnego lub znaku żeglugowego;
działalność człowieka na wodzie uprawiana przy użyciu statków wodnych, z wykorzystaniem przeznaczonej do tego infrastruktury (porty, kanały);
