środowiskowa
Encyklopedia PWN
córka Ignacego Radlińskiego, pisarka, publicystka, działaczka społ. i oświatowa;
ekol. właściwości środowiskowe gleby powstałe w wyniku współdziałania żywych organizmów, klimatu i skały macierzystej;
ekosystem
złożony układ ekologiczny (w Rosji nazywany biogeocenozą) powtarzalny w tym samym typie środowiska tworzącym warunki bytowania organizmów (biotop), zasiedlony przez zbiór powiązanych ze sobą gatunków tworzących biocenozę.
[gr. oíkos ‘mieszkanie’, ‘gospodarstwo’, ‘środowisko’, sýstēma ‘zestawienie’, ‘połączenie’],
etyka ekologiczna, ekoetyka, etyka środowiskowa,
nurt etyki, której gł. ideą jest związek człowieka z otoczeniem, utrzymujący naturalną równowagę i harmonię;
folklor
synkretyczna, wieloskładnikowa forma lud. kultury symbol.-artystycznej.
[ang. folk-lore ‘wiedza ludu’],
konsiliencja
poszukiwanie wzajemnych zależności i związków między zjawiskami badanymi przez specjalistów z różnych dyscyplin nauk., wykorzystujących różne, ale właściwe tym dyscyplinom metody i narzędzia badawcze;
[łac.],
