łąkowy
Encyklopedia PWN
niepożądane rośliny występujące wśród roślin uprawnych na polach, łąkach, pastwiskach oraz w lasach;
łąka, łąka trwała, łąka naturalna,
teren pokryty zwartą roślinnością zielną złożoną z licznych (300–400) gatunków, przeważnie wieloletnich traw, roślin motylkowych, turzyc, ziół i chwastów, które tworzą różnorodne zbiorowiska w zależności od warunków siedliskowych i pratotechnicznych (pratotechnika).
nauka obejmująca całokształt wiedzy o łąkach i pastwiskach, nazywanych ogólnie użytkami zielonymi, działalności gosp., której zadaniem jest pozyskiwanie możliwie wysokich plonów pełnowartościowej paszy (zielonej i siana) dla zwierząt gospodarskich oraz utrzymywaniu tych użytków w wysokiej kulturze rolnej.
roln. rośliny uprawiane w polu, na łąkach i pastwiskach, dostarczające paszy zwierzętom hodowlanym;
gleboznawca;