łąkowa
Encyklopedia PWN
koniczyna, Trifolium,
rodzaj z rodziny bobowatych (motylkowatych);
konietlica, Trisetum,
rodzaj z rodziny wiechlinowatych (traw);
kostrzewa, Festuca,
rodzaj z rodziny wiechlinowatych (traw) .
kupkówka, rżniączka pospolita, Dactylis,
rodzaj z rodziny wiechlinowatych (traw);
łąka, łąka trwała, łąka naturalna,
teren pokryty zwartą roślinnością zielną złożoną z licznych (300–400) gatunków, przeważnie wieloletnich traw, roślin motylkowych, turzyc, ziół i chwastów, które tworzą różnorodne zbiorowiska w zależności od warunków siedliskowych i pratotechnicznych (pratotechnika).
nauka obejmująca całokształt wiedzy o łąkach i pastwiskach, nazywanych ogólnie użytkami zielonymi, działalności gosp., której zadaniem jest pozyskiwanie możliwie wysokich plonów pełnowartościowej paszy (zielonej i siana) dla zwierząt gospodarskich oraz utrzymywaniu tych użytków w wysokiej kulturze rolnej.
