łukowe
Encyklopedia PWN
urządzenie przekazujące otoczeniu ciepło w wyniku przetworzenia energii elektrycznej;
harfa
instrument muz. z grupy chordofonów szarpanych (chordofony);
[niem.],
część inżynierii materiałowej dotycząca kształtowania warstwy wierzchniej materiału w celu nadania jej specyficznych właściwości, gł. antykorozyjnych, trybologicznych, mech. lub dekoracyjnych, a także fiz. (np. warstwy antyrefleksyjne lub zwiększające pochłanianie ciepła).
człon mechanizmu przekładni zębatej (przekładnia mechaniczna);
układy prostych elementów konstrukcyjnych budowli (np. bloki, słupy, belki, płyty, ściany) przenoszące do podpór, fundamentów i podłoża gruntowego obciążenia od ciężaru własnego budowli oraz obciążenia wywołane użytkowaniem budowli (działania ludzi, maszyn i urządzeń, instalacji i procesów technologicznych) i oddziaływaniami klimatycznymi (wiatr, śnieg, deszcz, zmiany temperatury).
lampy stosowane w poligrafii do naświetlania warstw światłoczułych;
