Łęg
Encyklopedia PWN
archeol. kultura rozwijająca się od młodszego okresu przedrzymskiego do wczesnego okresu wędrówek ludów (przeł. III i II w. p.n.e.–poł. V w. n.e.) na terenach środkowej i południowej Polski oraz północnej Ukrainy (górny Bug i Dniestr);
Roztocze Środkowe, dawniej Roztocze Tomaszowskie,
część Roztocza od doliny Wieprza na zachodzie po poprzeczne obniżenie między Narolem i Lubyczą Królewską na wschodzie;
Roztocze Zachodnie, dawniej Roztocze Gorajskie,
część Roztocza między okolicami Kraśnika a doliną Wieprza (od Zwierzyńca po Szczebrzeszyn);
publicysta i działacz łowiecki, prawnik;
południowo-wschodnia część Niz. Południowowielkopolskiej, między wysoczyznami: Złoczewską na zachodzie, Łaską na północy oraz Bełchatowską na wschodzie i południowym wschodzie;
część Wyż. Kieleckiej między G. Świętokrzyskimi na północy a Niecką Połaniecką na południu, nad którą wznosi się progiem denudacyjnym;
