złożone
Encyklopedia PWN
w Polsce od XV w. najwyższy organ ustawodawczy, w okresie II RP — jedna z izb parlamentu, w PRL — formalnie najwyższy organ władzy państwowej, w III RP — łącznie z senatem władza ustawodawcza.
filozof angielski, główny przedstawiciel nowożytnego empiryzmu genetycznego.
prawo uzewnętrzniony przejaw woli, wyrażający zamiar wywołania określonego skutku prawnego (ustanowienia, zmiany, zniesienia stosunku prawnego);
ogół sądów jako odrębnych organów państwowych, sprawujących wymiar sprawiedliwości na podstawie przepisów tzw. prawa sądowego (prawo cywilne, karne, procesowe, o ustroju sądów);
angielski filozof i socjolog, jeden z twórców socjologii.