zwykłych
Encyklopedia PWN
w procedurze obradowania ciał kolegialnych (m.in. w prawie parlamentarnym) liczba głosów ważnie oddana za wnioskiem lub kandydatem na określone stanowisko, większa od liczby głosów przeciw, lecz mniejsza od sumy głosów przeciw i wstrzymujących się (np. w Polsce w.z. jest wystarczająca dla uchwalenia ustawy przez sejm).
ekon. akcja uprawniająca do zmiennej dywidendy, zależnej od wyników ekonomicznych spółki;
obligacje zwykłe (obligacje proste),
obligacje (zwykle euroobligacje) o stałej stopie oprocentowania, niewymienne na akcje lub nowe obligacje;
mat. uogólnienie pojęcia grupy (mat.); dla pewnej klasy funkcji zdefiniowanych na zwykłej grupie wprowadza się przemienne działanie, zw. iloczynem (otrzymuje się go przez pomnożenie liczbowych wartości tych funkcji w każdym punkcie grupy);
populizm
politol. tendencja społeczno-polityczna (nasilenie określonych przekonań i zachowań), charakteryzująca się wiarą w mądrość i uczciwość prostego człowieka, niechęcią do wykształconych elit, specjalistów, ekspertów, przywiązaniem do prostych wyjaśnień i rozwiązań oraz roszczeniowym stosunkiem do państwa i wyższych warstw społecznych.
[fr. < łac. populus ‘lud’],
