zwyczaj

Encyklopedia PWN

zwyczaj, prawo zwyczajowe,
prawo jedna z form powstania norm prawnych;
socjol. ustalony w zbiorowości sposób zachowania się;
oprócz umów międzynarodowych, podstawowe źródło norm prawa międzynarodowego;
normy zawarte w umowach międzynar. oraz zwyczaje określające prawa i obowiązki stron wojujących oraz prawa i obowiązki państw trzecich w związku z ich stosunkami z państwami wojującymi.
apoteoza
[gr. apothéōsis ‘ubóstwienie’],
religiozn. akt uznania istoty ludzkiej za bóstwo;
dyngus
[niem. dingnus ‘okup’],
od pocz. XIX w. zw. śmigusem-dyngusem,
zwyczaj oblewania się wodą w poniedziałek wielkanocny;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia