zwierciadlanych
Encyklopedia PWN
obiektyw
układ opt. (gł. soczewkowy, ale też zwierciadlany lub soczewkowo-zwierciadlany) tworzący odwrócony rzeczywisty obraz przedmiotu;
[łac.],
teleskop
urządzenie do odbioru promieniowania elektromagnetycznego (optycznego — teleskop optyczny, rentgenowskiego, gamma teleskopy wysokoenergetyczne, radiowego radioteleskop) ciał niebieskich, umożliwiające ogniskowanie wiązki w małym obszarze, w którym to promieniowanie może być analizowane.
[gr.],
instrumenty służące do obserwacji obiektów astr. w zakresie promieniowania rentgenowskiego i gamma, charakteryzujące się stosunkowo wysoką kątową zdolnością rozdzielczą.
dział współcz. astronomii poświęcony badaniu promieniowania elektromagnetycznego ciał niebieskich w zakresie fal dł. od ok. 1 µm do ok. 1000 µm (1 mm).
rzeźbiarz francuski;
dział informatyki zajmujący się tworzeniem obrazów obiektów rzeczywistych i wyimaginowanych.