zorientowane
Encyklopedia PWN
mat. płaszczyzna, na której został ustalony kierunek dodatni i ujemny kąta płaskiego.
orientacja
mat. termin pojawiający się w matematyce w różnych sytuacjach związanych z intuicją wyboru stron w przestrzeni (prawy–lewy), a także z obiegiem okręgu (zgodnie ze wskazówkami zegara lub przeciwnie).
[łac.],
graf
mat. obiekt G = (V, E), składający się z niepustego zbioru wierzchołków V oraz zbioru połączeń między nimi (krawędzi) E, będącego zbiorem 2-elementowych podzbiorów V.
[gr.],
mat. całka z funkcji ciągłej f(P) określonej na pewnej powierzchni dwuwymiarowej S, gładkiej, zawartej w ℝ3
micela
zorientowany zespół cząsteczek związku powierzchniowo czynnego (surfaktantu) lub jonów w roztworze.
[łac. mica ‘okruszyna’],
