zlokalizowane
Encyklopedia PWN
echolokacja
fiz. aktywna metoda poszukiwania, wykrywania i określania położenia (lokacji) obiektów za pośrednictwem sygnałów nadanych (wysłanych przez źródło — operatora);
[gr. ēchṓ ‘dźwięk’, ‘odgłos’, ‘echo’, łac. locus ‘miejsce’],
elektroda
część przewodząca (np. z metalu lub półprzewodnika) w aparacie (urządzeniu) elektr. (np. elektrolizerze, zgrzewarce) lub przyrządzie elektronicznym (np. tranzystorze, tyrystorze, lampie elektronowej), granicząca bezpośrednio ze środowiskiem (np. gazem, elektrolitem, półprzewodnikiem), do którego doprowadza (katoda, emiter, źródło) lub z którego odprowadza (anoda, kolektor, dren) nośniki prądu elektr., bądź w którym steruje ich ruchem (przepływem prądu) za pomocą odpowiednio zlokalizowanego pola elektr. (bramka, siatka).
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, hodós ‘droga’],
fizjol. jeden z tropizmów, wygięcie wzrostowe organu roślinnego, kierunkowo zorientowane działaniem pola elektrycznego;
Exosat, Europejskie Rentgenowskie Obserwatorium Satelitarne,
satelita astr. ESA, działający 1983–86; służył do prowadzenia obserwacji promieniowania rentgenowskiego planet (Jowisz), gwiazd i ich układów podwójnych, pozostałości po supernowych, galaktyk, kwazarów, gromad galaktyk itp.;
architekt angielski, jeden z najwybitniejszych współczesnych architektów.
amerykański polityk, publicysta, filozof, wynalazca, jeden z największych uczonych XVIII w..
Materiały dodatkowe
Słownik języka polskiego
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
