ziemskie

Encyklopedia PWN

pozostałość magnetyczna naturalna, ang. Natural Remanent Magnetization (NRM),
pozostałość magnet. uzyskana przez skały w ziemskim polu magnet. podczas ich powstawania i w czasie historii geol.;
dziedziczna wielka własność ziemska w średniow. Rusi, potem w W. Księstwie Litew. i W. Księstwie Moskiewskim;
świecenie atmosfery ziemskiej wywołane bombardowaniem atmosfery przez cząstki wiatru słonecznego (głównie elektrony, protony, cząstki α) i jony pochodzące z jonosfery, pochwycone na krótko przez ziemskie pole magnetyczne w magnetosferze, gdzie ich energia ulega zwiększeniu;
grawimetria
[łac. gravis ‘ciężki’, gr. metréō ‘mierzę’],
nauka zajmująca się pomiarami przyspieszenia ziemskiego (tj. natężenia pola siły ciężkości), a także ich wykorzystaniem w technice i naukach przyrodniczych;
największa chrześcijańska wspólnota wyznaniowa, głosząca zasady wiary i życia religijnego określane jako katolicyzm, utożsamiająca się w swojej wierze i nazwie z Kościołem powszechnym (gr. katholikos ‘powszechny’) oraz uznająca w sferze doktryny i organizacji kościelnej autorytet papieża, biskupa Rzymu.
latyfundia, latifundia
[łac. latus ‘szeroki’, fundus ‘posiadłość ziemska’],
w starożytnej Italii wielkie majątki ziemskie (tysiące ha);
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia