ziemianin

Encyklopedia PWN

ziemianie, ziemiaństwo,

dziedzice dóbr, obywatele ziemscy, posiadacze wielkiej i średniej własności ziemskiej — warstwa społeczna wyodrębniona w toku procesów przeobrażeń społeczeństwa stanowego.

praca organiczna,

kierunek działalności publicznej w Polsce w XIX w., wysuwający hasła różnorodnych działań legalnych, zmierzających do wzmocnienia sił i organizacji społeczeństwa polskiego w sytuacji braku własnego państwa.

Rada Naczelna Organizacji Ziemiańskich,

organizacja zrzeszająca związki ziemian, zawiązana 29 VII 1919;

Bniński Adolf Rafał Jan, hrabia, ur. 21 VIII 1884, Kosowo k. Gostynia, zm. VII 1942, Poznań(?),

działacz społeczny i polit., ziemianin;

Centralne Towarzystwo Gospodarcze (CTG),

organizacja rolnicza, założona 1861 w Wielkim Księstwie Poznańskim, zrzeszająca ziemiańskie i chłopskie towarzystwa rolnicze;

Estrup

[ạ̈strup]

Jacob Brønnum Scavenius, ur. 16 IV 1825, Sorø, zm. 24 XII 1913,

polityk duński;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>