zbiorów
Encyklopedia PWN
mat. w przestrzeni metrycznej — zbiór zawierający wszystkie swoje punkty skupienia, czyli taki, który wraz z każdym ciągiem zbieżnym w przestrzeni zawiera granicę tego ciągu; ogólniej: w przestrzeni topologicznej — zbiór będący dopełnieniem zbioru otwartego;
mat. w przestrzeni metrycznej — taki zbiór, że do każdego punktu przestrzeni jest zbieżny pewien ciąg punktów z tego zbioru;
mat. dla danej funkcji zespolonej — zbiór punktów, których otoczenia pod wpływem iteracji tej funkcji zachowują się bardzo nieregularnie (iteracje te poszczególne punkty z otoczenia przeprowadzają w różne rejony przestrzeni zespolonej);
mat. nieskończony zbiór, którego elementy można ponumerować, tzn. ustawić w ciąg; z.p. jest więc każdy zbiór równoliczny (równoliczność zbiorów) ze zbiorem liczb naturalnych; inaczej: zbiór mocy równej 
0 (alef zero);
0 (alef zero);
mat. zbiory niemające elementów wspólnych, czyli takie, że ich część wspólna jest zbiorem pustym.
zbiór Mandelbrota, żuk Mandelbrota,
mat. zbiór parametrów zespolonych c, dla których iteracje przekształcenia f(z) = z2 + c w punkcie z = 0 tworzą ciąg nie uciekający do nieskończoności (tak się dzieje np. dla c rzeczywistych z przedziału [–2; 0,25]);
