zbiorowym
Encyklopedia PWN
konserwatyzm
postawa, którą charakteryzuje przywiązanie do istniejącego, zakorzenionego w tradycji stanu rzeczy (wartości, obyczajów, praw, ustroju politycznego itp.) oraz niechętny stosunek do gwałtownych zmian i nowości;
[łac. conservatus ‘zachowany’],
konflikt między pracownikiem (grupą pracowników) a pracodawcą powstały wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiazań wynikających ze stosunku pracy (indywidualny spór) lub między całą załogą jednego lub kilku zakładów pracy reprezentowaną przez związek zawodowy a pracodawcą lub organizacją pracowdawców (spór zbiorowy).
organizacje społeczne, zrzeszające na zasadzie dobrowolności pracowników najemnych w celu obrony i reprezentowania ich wspólnych interesów ekonomicznych i socjalnych, tworzone wg kryterium zawodu, gałęzi produkcji lub regionu;
ekonomista amerykański; przedstawiciel matematycznej szkoły neoklasycznej i nowej ekonomii dobrobytu.
francuski socjolog i filozof, twórca francuskiej szkoły socjologicznej.
dział filozofii zajmujący się problemami związanymi z życiem zbiorowym społeczeństwa, takimi jak: natura, źródła i cele państwa, uzasadnienia i klasyfikacje ustrojów, pochodzenie i granice władzy, rola jednostki w zbiorowości, funkcja obyczajów i instytucji, związki między moralnością a polityką;
