zbiorowym
Encyklopedia PWN
system polityczno-prawny mający na celu utrwalenie pokoju międzynarodowego przez ustanowienie zakazu agresji oraz obowiązku pokojowego rozstrzygania sporów międzynarodowych.
polityka społ. forma dialogu społecznego, nazywana również negocjacjami, stosowana w celu rozstrzygania spornych spraw głównie między pracobiorcami i pracodawcami;
teatr metoda twórczości teatr. zapoczątkowana w teatrze alternatywnym lat 60. i 70., polegająca na wspólnym udziale członków zespołu w powstaniu spektaklu.
jedno z głównych pojęć psychologii analitycznej C.G. Junga, oznaczające „wspólną, ponadosobową psyche”, w której skład wchodzą archetypy i popędy będące, wg Junga, wrodzonym wyposażeniem indywidualnej psychiki każdego człowieka;
przewidziane w prawie pracy porozumienie normatywne między ogólnokrajową organizacją związkową a organem reprezentującym zakłady pracy lub zakładową organizacją związkową a pracodawcą, określające warunki pracy związane z właściwościami danej gałęzi (branży) lub zawodu, warunki wynagradzania pracowników oraz przyznawania innych świadczeń związanych z pracą, zasady i formy kształtowania warunków socjalno-bytowych i kulturalnych, a także wzajemne zobowiązania stron układu dotyczące współdziałania przy jego stosowaniu;
w Polsce, w zakładach pracy uprawnionych do stosowania zakładowych systemów wynagradzania, pisemne porozumienie między związkiem zaw. i kier. zakładu pracy (po zaopiniowaniu przez radę pracowniczą i uzyskaniu zgody ogólnego zebrania pracowników), zawierające szczegółowe warunki płacy i in. świadczeń w ramach układu zbiorowego.
