zbiorowe
Encyklopedia PWN
repatriacja
termin niejednoznaczny, w regulacjach prawnych i praktyce administracyjnej określany jako powrót na stałe do kraju ojczystego osób, które z różnych przyczyn, zwykle niezależnych od ich woli (głównie w wyniku zmian terytorialnych i regulacji granic państw w następstwie konfliktów zbrojnych, na skutek przymusowych przemieszczeń ludności, uchodźstwa przed prześladowaniami, emigracji z powodów ekonomicznych) znalazły się poza granicami swojego państwa i zamieszkały na terytorium innego państwa, tracąc zazwyczaj dotychczasowe obywatelstwo.
[łac. repatriatio ‘wracanie do ojczyzny’],
Shakespeare 
, ur. 23(?) IV 1564 (tradycyjna data na podstawie zapisu w księgach parafialnych o chrzcie 26 IV), Stratford-upon-Avon (hrab. Warwick), zm. 23 IV 1616, tamże,
angielski dramatopisarz, poeta i aktor, uważany za największego dramatopisarza świata.
[szẹıkspıər],
Szekspir, William , ur. 23(?) IV 1564 (tradycyjna data na podstawie zapisu w księgach parafialnych o chrzcie 26 IV), Stratford-upon-Avon (hrab. Warwick), zm. 23 IV 1616, tamże,
prawnik włoski;
region w Ameryce, rozciąga się od granicy Stanów Zjednoczonych z Meksykiem na północy po Ziemię Ognistą na południu.
