zbiorniki terenowe
Encyklopedia PWN
obiekt naturalny, to np. morze, jezioro, staw, lub sztuczny — obiekt gospodarki wodnej utworzony przez budowlę piętrzącą (zaporę, jaz) lub przez wykorzystanie zagłębienia terenowego (np. wyrobiska po piasku lub węglu brunatnym); do sztucznych zbiorników wodnych są zaliczane także stawy utworzone przez groble oraz inne obiekty magazynujące wodę, np. zbiorniki wodne wodociągowe i przeciwpożarowe.
element wodociągu, którego gł. zadaniem jest gromadzenie wody.
mapa
graficzny obraz powierzchni Ziemi, innego ciała niebieskiego lub nieba na płaszczyźnie, zmniejszony w sposób określony matematycznie, uogólniony i umowny (tj. sporządzony z zastosowaniem umownych znaków).
[łac.],
miasto wojewódzkie na pograniczu płaskowyżów Nałęczowskiego i Świdnickiego oraz Wyniosłości Giełczewskiej, przy ujściu Czechówki i Czerniejówki do Bystrzycy; powiat grodzki i siedziba powiatu lubelskiego (ziemskiego).
najwyższa grupa górska w Karpatach (Centralne Karpaty Zachodnie), w środkowej i wschodniej części Łańcucha Tatrzańskiego, na pograniczu Polski i Słowacji;
