zbieżny
Encyklopedia PWN
filozof i estetyk.
intonacja
językozn. przebieg zmian wysokości tonu w obrębie tzw. frazy intonacyjnej (zbieżnej ze zdaniem lub jego częścią);
[łac. intono ‘grzmię’, ‘rozbrzmiewam’],
jednobarwna krzywa obserwowana w obrazie interferencyjnym kryształu, powstałym po przejściu przez kryształ zbieżnej wiązki światła białego, spolaryzowanego liniowo.
izogira
czarne krzywe obserwowane w interferencyjnych obrazach, powstałych po przejściu zbieżnej spolaryzowanej wiązki światła białego przez kryształ dwójłomny.
[gr.],
jabrudzka kultura, zw. też kulturą aszelsko-jabrudzką,
archeol. kultura środkowego paleolitu, rozwijająca się ok. 150 tys. lat temu na Bliskim Wschodzie;
Jozjasz, data ur. nieznana, zm. 609 p.n.e.,
król Judei od 641 p.n.e.;