zbieżny
Encyklopedia PWN
mat. w przestrzeni metrycznej każdy ciąg o następującej własności: dla dowolnej dodatniej liczby ε istnieje taki wyraz ciągu aN, że jakiekolwiek 2 wyrazy ak i at tego ciągu, następujące po wyrazie aN są odległe o mniej niż ε, tzn. ρ(ak, at) < ε (ρ oznacza metrykę).
matematyk francuski;
funkcja f(x), która w punkcie a, należącym do jej dziedziny, ma wartość f(a) oraz granicę 
i zachodzi przy tym f(a) = ;
i zachodzi przy tym f(a) = ;
mat. jedno z podstawowych pojęć matematyki, spotykane przede wszystkim w szeroko rozumianej analizie matematycznej i topologii; wyraża pojmowany intuicyjnie fakt zbliżania się jakiejś wielkości do ustalonej wartości.
majoranta
mat. pojęcie z zakresu teorii szeregów: jeżeli dla danych 2 szeregów liczbowych dla wszystkich wskaźników n > n0 (n0 — pewna liczba naturalna) zachodzi nierówność an ≤ bn, to szereg [łac.],
nazywa się majorantą szeregu 
(szereg jest minorantą szeregu );
Stone’a–Weierstrassa twierdzenie
mat. twierdzenie analizy mat. orzekające, że jeśli podalgebra &Akal.x; algebry C(K; ℝ) wszystkich funkcji ciągłych rzeczywistych na przestrzeni topologicznej zwartej Hausdorffa K ma 2 następujące własności: 1) funkcja stała f(x) ≡ 1 należy do &Akal.x;; 2) &Akal.x; rozdziela punkty, tzn. dla dowolnych x, y ∈ K, x ≠ y, istnieje funkcja f ∈ &Akal.x;, taka że f(x) ≠ f(y), to wówczas &Akal.x; jest podzbiorem gęstym C(K; ℝ) (w topologii zbieżności jednostajnej); w przypadku zespolonym, gdy &Akal.x; ⊂ C(K; [t. stouna waiersztrasa],
), trzeba jeszcze dodać założenie 3) dla każdej g ∈ &Akal.x; funkcja ḡ ∈ &Akal.x;.
