zasobów energetycznych
Encyklopedia PWN
ekon. twory organiczne (rośliny, zwierzęta, ekosystemy) i nieorganiczne (atmosfera, wody, minerały), wykorzystywane przez człowieka w procesie produkcji i konsumpcji;
ekon. część zasobów naturalnych; są to przede wszystkim zasoby energetyczne (paliwa kopalne) i minerały.
organizacja działająca 1926–39, której zadaniem było badanie zasobów energ. Polski i prace nad udoskonaleniem ich wyzyskania;
energetyka
dział nauki i techniki zajmujący się badaniem, pozyskiwaniem, przetwarzaniem, gromadzeniem, przesyłaniem oraz użytkowaniem różnych form i nośników energii;
[gr.],
naturalna, ciekła mieszanina węglowodorów parafinowych (alkany), naftenowych (cykloalkany) i aromatycznych (związki aromatyczne).
zakład przemysłowy lub zespół urządzeń wytwarzających energię elektryczną z różnych form energii pierwotnej (nie przetworzonej);