włóknem
Encyklopedia PWN
wypustki komórek nerwowych (neuron), gł. aksony, a w przypadku neuronów czuciowych także dendryty;
siateczkowe włókna, włókna retikulinowe, włókna kratkowe, włókna srebrochłonne, włókna argentofilne,
włókna wchodzące w skład międzykomórkowej substancji tkanki łącznej;
mięśniowe włókno, włókno mięśniowe poprzecznie prążkowane, miocyt,
wydłużone, kurczliwe komórki tworzące tkankę mięśniową;
chemiczna obróbka włókna, chemiczna technologia włókna, wykończalnictwo wyrobów włókienniczych,
procesy, gł. fizykochemiczne (np. pranie, barwienie, spilśnianie, dekatyzowanie), chem. (np. bielenie), ale również mech. (np. strzyżenie, drapanie, ścieranie), którym poddaje się surowe (niewykończone) włókna i wyroby włókiennicze: przędze, tkaniny, dzianiny i przędziny, z różnych rodzajów włókien naturalnych i chemicznych.
włókno pozyskiwane z włóknistej masy otaczającej orzech kokosowy (kokosowiec właściwy) przez wielomiesięczne moczenie go w wodzie mor., mech. oddzielenie włókien, czesanie i suszenie;
rodzaj → włókien karbonizowanych (o zawartości węgla 90–96%, o mniejszej wytrzymałości i mniejszym module sprężystości od włókien grafitowych).
