właściciela
Encyklopedia PWN
fizjokratyzm
ekon. kierunek w historii myśli ekonomicznej, powstały i rozwijający się 1750–80 we Francji, uznający rolnictwo za główną siłę napędową gospodarki;
[fr. physiocratie < gr. phýsis ‘natura’, krátos ‘władza’],
przemysłowiec, Włoch;
kolonowie, łac. coloni,
w starożytnym Rzymie dzierżawcy małej działki ziemi stanowiącej część dóbr ziemskich (latyfundia);
leasing
ekon. specyficzna forma umowy najmu lub dzierżawy, polegająca na odpłatnym (rozłożonym na raty) przekazaniu w użytkowanie określonego przedmiotu transakcji;
[lị:sıŋ; ang., ‘dzierżawienie’],
licencja
rodzaj urzędowego upoważnienia na wykonywanie czynności, której nie wolno wykonywać bez zezwolenia;
[łac.],
międzynarodowe stowarzyszenie, powołane 1727 przez grupę kupców, bankierów i właścicieli statków w celu zawierania transakcji na ubezpieczenia morskie, z siedzibą w Londynie.
