wyrazu
Encyklopedia PWN
dziedzina plast. twórczości symbol., której przedmiotem jest kształtowanie kompozycji trójwymiarowych, na ogół pozbawionych funkcji użytkowych;
Chopin 
, Szopen, Fryderyk (Franciszek), ur. 1 III (22 II?) 1810, Żelazowa Wola, zm. 17 X 1849, Paryż,
najwybitniejszy kompozytor polski, słynny pianista, współtwórca europejskiego romantyzmu.
, Szopen, Fryderyk (Franciszek), ur. 1 III (22 II?) 1810, Żelazowa Wola, zm. 17 X 1849, Paryż,
w potocznym ujęciu rodzaj przekazu filmowego lub telewizyjnego polegający na pokazywaniu rzeczywistości niepreparowanej ze względu na potrzeby kamery.
językozn. końcowy morfem fleksyjny wyrazu, podlegający wymianie w trakcie deklinacji lub koniugacji; wyraża funkcję składniową danego wyrazu, może również pełnić funkcję znaczeniową;
mat. wzór wyrażający ogólny (n-ty) wyraz ciągu za pomocą wyrazów go poprzedzających;
dział językoznawstwa badający znaczenia wyrażeń językowych, tj. tekstów, zdań, grup wyrazowych, wyrazów.
