wypukłego

Encyklopedia PWN

typooffset
[gr.-ang.],
metoda drukowania wypukłego (wypukłodruk), pośredniego;
mat. bryła będąca sumą skończonej liczby czworościanów, sklejonych tak, by ich łączne wnętrze (wnętrze zbioru) było w jednym kawałku (spójne) oraz aby w jednym kawałku było wnętrze jej części wspólnej z odpowiednio małą kulą o środku w dowolnym z wierzchołków.
zestaw pojedynczych czcionek lub wierszy linotypowych oraz linii (m.z. z oczkiem), a także justunku (m.z. bez oczka, tzw. ślepy), wykonanych z metalu (najczęściej ze stopów drukarskich) w procesie odlewania, rzadziej z drewna lub tworzywa sztucznego;
zecerstwo
[niem.],
dział poligrafii obejmujący procesy związane z powstawaniem składu z materiału zecerskiego oraz łamanie i przygotowanie formy drukowej do drukowania wypukłego;
rzem. artyst. odmiana haftu wypukłego, → haft.
akomodacja
[łac. accomodatio ‘przystosowanie’],
nastawność oka,
fizjol. zdolność dostosowania układu opt. oka do ostrego widzenia przedmiotów znajdujących się w różnej odległości od patrzącego — między tzw. punktem bliży i punktem dali;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia