wynikiem
Encyklopedia PWN
inform. narzędzie do formułowania programów dla komputerów; jest językiem formalnym, którego składnia określa zasady zapisu programów (w sposób jednoznaczny i łatwy do analizy), a semantyka przypisuje programom ich interpretację (określa efekty działania programu zapisanego w języku programowania).
polski astronom, matematyk, lekarz, prawnik i ekonomista; twórca teorii heliocentrycznej.
korozja
proces niszczenia (degradacji) materiałów w wyniku reakcji chemicznych lub elektrochemicznych przebiegających na granicy zetknięcia z otaczającym je środowiskiem.
[łac.],
mutacja
genet. trwała zmiana w informacji genetycznej danego organizmu, polegająca na zmianie ilości lub struktury materiału genetycznego;
[łac. mutatio ‘zmiana’],
stan niewrażliwości na działanie drobnoustrojów chorobotwórczych;
parlament
naczelny organ przedstawicielski w państwie, pochodzący z wyborów powszechnych, sprawujący głównie funkcję ustawodawczą, kontrolujący działalność rządu i administracji oraz egzekwujący polityczną odpowiedzialność rządu, premiera i ministrów.
[fr. < łac.],
