wynikiem
Encyklopedia PWN
ekon. składnik rocznego sprawozdania finansowego przedsiębiorstwa; zestawienie elementów tworzących wynik finansowy w roku bieżącym i w roku poprzednim, odzwierciedlające uzyskane przychody i ponoszone koszty; jest też nazywany rachunkiem wyników.
właściwość pomiaru, polegająca na tym, że jego wynik ym (tj. wartość zmierzona) jest tylko przybliżeniem wartości prawdziwej yt wielkości mierzonej;
ekon. część analizy ekonomicznej, której przedmiotem jest gospodarka finansowa przedsiębiorstwa, czyli pozyskiwanie funduszy pieniężnych z różnych źródeł oraz ich wykorzystywanie w różnych obszarach działalności.
największa chrześcijańska wspólnota wyznaniowa, głosząca zasady wiary i życia religijnego określane jako katolicyzm, utożsamiająca się w swojej wierze i nazwie z Kościołem powszechnym (gr. katholikos ‘powszechny’) oraz uznająca w sferze doktryny i organizacji kościelnej autorytet papieża, biskupa Rzymu.
termin wieloznaczny, rozmaicie rozumiany i definiowany;
geol. sformułowana w latach 60. XX w. i obecnie niemal powszechnie akceptowana teoria wyjaśniająca — w ramach spójnej koncepcji, zakładającej ruch płyt litosfery — rozrost dna oceanicznego, dryf kontynentów, rozwój wielkich struktur tektonicznych oraz przejawy wulkanizmu i sejsmiczności Ziemi.
