wydzielać

Encyklopedia PWN

wydzielanie, sekrecja,
fizjol. wytwarzanie przez komórki wydzielnicze i wyprowadzanie poza ich obręb wydzielin regulujących czynność komórek i narządów własnego organizmu, wpływających na zachowanie się innych osobników (feromony) lub służących do uśmiercania ofiary (jady zwierząt);
neurohormony
[gr. neúron ‘nerw’, hormṓn ‘pobudzający’],
hormony wytwarzane przez tkankę nerwową gł. w wyspecjalizowanych ośrodkach mózgu (w podwzgórzu), wpływające na wydzielanie hormonów przysadki;
endokrynologia
[gr. éndon ‘wewnątrz’, krínō ‘oddzielam’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
nauka o gruczołach wydzielania wewn., czyli dokrewnego, o wytwarzanych przez nie substancjach biologicznie czynnych zw. hormonami i sposobie ich działania w ustroju oraz o chorobach wywołanych zaburzeniami ich czynności lub zmianami anatomicznymi w obrębie tych gruczołów;
Pawłow Iwan P., ur. 26 IX 1849, Riazań, zm. 27 II 1936, Leningrad (ob. Petersburg),
fizjolog rosyjski, twórca fizjologii wyższych czynności nerwowych.
anat. gruczoł trawienny układu pokarmowego kręgowców produkujący i wydzielający enzymy trawienne (amylazę, lipazę i trypsynę) oraz komórki endokrynowe α, β, δ i PP zgrupowane w wyspach Langerhansa, produkujące hormony (komórki: α — glukagon, β — insulinę, δ — somatostatynę, a PP — polipeptyd trzustkowy), które biorą udział w regulacji metabolizmu, w szczególności gospodarki węglowodanowej;
diatermia
[gr. diá ‘przez’, thérmē ‘gorąco’],
początkowo metoda leczn. polegająca na nagrzewaniu ciała za pomocą fal elektromagnetycznych o częst. radiowych, obecnie termin określający także generatory tych fal (stosowane w medycynie od 1928).
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia