wtórną
Encyklopedia PWN
psychol. stan wywołany równoczesnym pojawieniem się w świadomości ludzkiej sprzecznych treści poznawczych;
bot. zbiorowa nazwa komórek (martwych) przystosowanych do przewodzenia wody, ze zdrewniałą wtórną ścianą, wykształconą w postaci listw lub pokładu zaopatrzonego w lejkowate jamki;
epigeneza
geol. wtórne procesy zachodzące w powstałej już skale osadowej pod wpływem nowych czynników fiz. i chem., prowadzące do jej stopniowej przemiany, w oderwaniu od środowiska sedymentacyjnego skały;
[gr. epí ‘po’, génesis ‘pochodzenie’],
filozofia poznania, epistemologia, gnoseologia,
dyscyplina filozoficzna, której przedmiotem są ludzkie poznanie i wiedza.
metoda drukowania wypukłego stosująca elastyczne formy drukowe z gumy lub tworzyw sztucznych (elastomerów).
ekon. instytucja finansowa, mająca osobowość prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie publicznie zebranych środków pieniężnych w papiery wartościowe i inne prawa majątkowe.
