wtórna
Encyklopedia PWN
bot. poprzeczny pas utworzony z radialnych szeregów komórek miękiszowych, rozciągający się z głębi wtórnego drewna (promień drzewny) poprzez miazgę łykodrzewną (gdzie znajdują się komórki inicjalne p.ł.) w głąb wtórnego łyka (promień łykowy);
fiz. zjawisko powstawania w ośrodku, w którym się rozchodzi fala pierwotna, fal wtórnych (niespójnych z nią), rozchodzących się w różnych kierunkach;
amerykański elektrotechnik i wynalazca, pochodzenia chorwackiego.
transformator
urządzenie elektrotechniczne do przetwarzania (transformowania) energii elektr. prądu przemiennego lub zmiennych sygnałów elektr. w celu przekazania ich z jednego elektr. obwodu do drugiego (np. celem otrzymania napięcia o innej wartości, galwanicznego oddzielenia źródła od odbiornika itp.), działające na podstawie zjawiska indukcji elektromagnetycznej;
[łac.],