wrodzony

Encyklopedia PWN

filoz., psychol. pojęcie niejednolicie definiowane, używane w znaczeniu: zdobycia najwyżej cenionych społecznie dóbr i przymiotów, trwałego zadowolenia z życia połączonego z pogodą ducha i optymizmem, poznawczej oceny własnego życia jako udanego, wartościowego i sensownego, pomyślnego bilansu doświadczeń życiowych.

szpotawość,

med. odchylenie osi odcinków kończyny (np. ramienia w stosunku do przedramienia, uda w stosunku do podudzia) w stosunku do osi symetrii ciała, tak że kąt między odcinkami kończyny staje się mniejszy od 180°;

ślepota,

med. znaczne upośledzenie widzenia lub utrata wzroku, trwałe lub przemijające;

świadomość,

psychol. pojęcie w ścisłym sensie, trudno definiowalne, odnoszące się do poczucia przeżywania specyficznych stanów mentalnych (zjawisk psychicznych); człowiek dzięki percepcji orientuje się w otoczeniu, dostosowuje swoje działania do znaczenia zdarzeń, ale również zdaje sobie sprawę z treści własnych przeżyć psychicznych (doświadcza własnego „ja”) i samego faktu ich doznawania.

teratogenne działanie leków,

działanie leków prowadzące do powstania wad rozwojowych płodu w okresie embriogenezy;

teratologia

[gr.],

med. dziedzina dysmorfologii zajmująca się wadami wrodzonymi wywołanymi przez czynniki środowiskowe (dawniej zakres t. obejmował wszystkie wady);

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>