witalny

Encyklopedia PWN

filoz. wartość związana z życiem i jego procesami;
filoz., religiozn. uczucie skierowane do osoby (miłość: Boga, bliźniego, oblubieńcza, rodzicielska, braterska) lub przedmiotu (miłość ojczyzny), wyrażające się w pragnieniu dla nich dobra (i czynienia go), szczęścia i zachowania ich istnienia.
filoz. jedna z 3 podstawowych, oprócz rozumu i woli, sfer ludzkiej duszy.
animatyzm
[łac. animatus ‘ożywiony’],
w religioznawstwie i etnologii traktowanie przedmiotów i zjawisk jako istot żywych, obdarzonych uczuciami i wolą, wypełnionych bezosobową siłą witalną (mana);
mit. egip. w religii staroegipskiej wyraz mocy boskiej, która może przejawiać się w różnych formach widzialnych lub wyobrażalnych (np. różnych kształtach zwierzęcych);
Banuş
[bạnusz]
Maria, ur. 10 IV 1914, Bukareszt, zm. 14 VII 1999, tamże,
poetka rumuńska;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia