wielopiętrowe

Encyklopedia PWN

termin stosowany na oznaczenie sztuki społeczeństw Arabii okresu przedmuzułmańskiego (ok. 1000 p.n.e.–600 n.e.) reprezentowanej głównie przez zabytki z południowej części Półwyspu Arabskiego, a także arabskiej sztuki muzułmańskiej stanowiącej część sztuki islamu.

Besakih,

gł. świątynia hinduizmu balijskiego, poświęcona Śiwie, Wisznu i Brahmie; wzniesiona w XIV w. na stokach świętej góry Agung (Indonezja, wschodnie Bali);

drewniane budownictwo,

dziedzina budownictwa obejmująca wszelkiego rodzaju budynki i konstrukcje inżynieryjne wykonane z drewna, wyróżniająca się specyficznym charakterem tworzywa, odrębnymi metodami technologii, systemem konstrukcji i formą artystyczną.

drzewostan,

leśn. zbiorowisko drzew rosnących w bliskim sąsiedztwie i wzajemnie na siebie oddziałujących, o określonym składzie gatunkowym, budowie (często także wieku) i związku z warunkami siedliskowymi.

blok

[ang.],

bud. element konstrukcji budowlanej w kształcie prostopadłościanu o znacznych rozmiarach, zwykle betonowy prefabrykowany — blok ścienny wielkowymiarowy, pot. także duży, wielopiętrowy budynek o kilku klatkach schodowych.

cebula, cebula zwyczajna, właśc. czosnek cebula, Allium cepa,

gatunek cebulowej rośliny warzywnej z rodzaju czosnek, pochodzący z zachodniej i środkowej Azji, uprawiany w strefie ciepłej i umiarkowanej na całym świecie już od starożytności (Egipt, Grecja, Rzym, Babilonia);

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>