wielopiętrową
Encyklopedia PWN
cebula, cebula zwyczajna, właśc. czosnek cebula, Allium cepa,
gatunek cebulowej rośliny warzywnej z rodzaju czosnek, pochodzący z zachodniej i środkowej Azji, uprawiany w strefie ciepłej i umiarkowanej na całym świecie już od starożytności (Egipt, Grecja, Rzym, Babilonia);
termin stosowany na oznaczenie sztuki społeczeństw Arabii okresu przedmuzułmańskiego (ok. 1000 p.n.e.–600 n.e.) reprezentowanej głównie przez zabytki z południowej części Półwyspu Arabskiego, a także arabskiej sztuki muzułmańskiej stanowiącej część sztuki islamu.
gł. świątynia hinduizmu balijskiego, poświęcona Śiwie, Wisznu i Brahmie; wzniesiona w XIV w. na stokach świętej góry Agung (Indonezja, wschodnie Bali);
blok
bud. element konstrukcji budowlanej w kształcie prostopadłościanu o znacznych rozmiarach, zwykle betonowy prefabrykowany — blok ścienny wielkowymiarowy, pot. także duży, wielopiętrowy budynek o kilku klatkach schodowych.
[ang.],
budynek przystosowany konstrukcyjnie i funkcjonalnie do celów mieszkalnych;
dziedzina budownictwa obejmująca wszelkiego rodzaju budynki i konstrukcje inżynieryjne wykonane z drewna, wyróżniająca się specyficznym charakterem tworzywa, odrębnymi metodami technologii, systemem konstrukcji i formą artystyczną.
