wielkopiecowy

Encyklopedia PWN

gaz otrzymywany jako produkt uboczny podczas wytapiania surówki w wielkim piecu;
cement
[łac. caementum ‘kamień tłuczony’],
sproszkowany mineralny materiał wiążący (spoiwo budowlane), który po wymieszaniu z wodą tworzy plastyczną mieszankę (zaczyn), mającą zdolność twardnienia w wodzie (co jest korzystne dla późniejszych własności wyrobów cementowych) i na powietrzu, dając sztuczny kamień odporny na działanie wody;
Janowski Jan Stanisław, ur. 20 VI 1928, Kielce, zm. 6 IV 1998, Kraków,
metalurg, polityk;
koks
[ang.],
substancja stała, porowata, składająca się gł. z pierwiastka węgla, zawierająca ponadto składniki mineralne (do 12% popiołu), wodę (5–10%), siarkę (do 1%), ślady fosforu oraz niewielkie ilości składników gazowych.
piec szybowy do wytapiania surówki z rud żelaza;
uboczny produkt procesów metalurgicznych, m.in.: wielkopiecowego — produkcja surówki, konwertorowego — produkcja stali, zawiesinowego — produkcja miedzi, szybowego — produkcja cynku;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia