wiaduktami

Encyklopedia PWN

wiadukt
[łac.],
most przeprowadzający drogę komunik. nad przeszkodą terenową inną niż woda, np. nad wąwozem lub inną drogą komunik.;
Kosiński Stanisław, ur. 1847, majątek rodzinny pod Krakowem, zm. 12 I 1923, Kraków,
inżynier, budowniczy dróg kolejowych;
Modrzejewski Rudolf, Ralph Modjeski Wymowa (od 1877), ur. 27 I 1861, Bochnia lub Kraków, zm. 26 VI 1940, Los Angeles,
polski inżynier, budowniczy wielkich mostów.
budowla inżynierska wznoszona w celu przeprowadzenia ciągu komunikacyjnego nad przeszkodą (rzeką, doliną, zatoką, cieśniną).
odbojnica, kierownica,
w kolejnictwie dodatkowa szyna ułożona wewnątrz toru, zapewniająca prowadzenie koła pojazdu szynowego w trudnych warunkach (np. w rozjeździe), także na mostach, pod wiaduktami.
Semmering
[ẓmərıŋ] Wymowa,
Semmering Pass,
przełęcz w Austrii, w Alpach Wschodnich, oddzielająca Alpy Dolnoaustriackie od Styryjskich;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia