wektorowy
Encyklopedia PWN
mat. zbiór punktów przestrzeni (jedno-, dwu- lub więcej wymiarowej), w którym każdemu punktowi został jednoznacznie przyporządkowany wektor;
optymalizacja wektorowa, optymalizacja wielokryterialna, polioptymalizacja,
autom. wyznaczanie najlepszego rozwiązania problemu przy spełnieniu wielu kryteriów traktowanych jako wektory;
pole fizyczne, pole wielkości fizycznych,
wielkości będące funkcjami punktów przestrzeni i in. parametrów (np. czasu), które charakteryzują p.f. lub właściwości ośrodka ciągłego.
mat. pojęcie należące do analizy wektorowej, jeden z operatorów różniczkowych teorii pola, oznaczany symbolem rot (czasem curl), który polu wektorowemu na ℝ3 
= [vx, vy, vz] (w układzie współrzędnych kartezjańskich) przypisuje pole wektorowe rot = [(∂vz/∂y − ∂vy/∂z), (∂vx/∂z − ∂vz/∂x), (∂vy/∂x − ∂vx/∂y)];
= [vx, vy, vz] (w układzie współrzędnych kartezjańskich) przypisuje pole wektorowe rot = [(∂vz/∂y − ∂vy/∂z), (∂vx/∂z − ∂vz/∂x), (∂vy/∂x − ∂vx/∂y)];
nabla
mat. symbol ∇ oznaczający operator różniczkowy pierwszego rzędu, zw. operatorem Hamiltona: ∇ = [gr., ‘harfa’],
, gdzie x, y, z — kartezjańskie współrzędne prostokątne, a 
, 
, 
— wektory jednostkowe osi współrzędnych;
