węgle humusowe
Encyklopedia PWN
skały osadowe pochodzenia organicznego, głównie roślinnego, będące stałymi kopalinami palnymi.
ogólna nazwa różnorodnych pod względem chemicznym związków organicznych (obejmuje głównie kwasy fulwowe, kwasy huminowe oraz huminy) powstałych w wyniku humifikacji;
gatunek węgla kopalnego stanowiący pośrednie ogniwo w szeregu węglowym pomiędzy torfem a węglem kamiennym, zawierający zwykle 65–78% węgla pierwiastkowego w substancji organicznej oraz 10–60% wilgoci całkowitej w stanie naturalnym;
gatunek węgla kopalnego zawierający 78–92% węgla pierwiastkowego, do 42% części lotnych w substancji organicznych oraz do 10% wilgoci całkowitej w węglu surowym, wykazujący ciepło spalania w odniesieniu do substancji wilgotnej i bezpopiołowej ponad 24 MJ/kg;
odmiana petrograficzna węgla humusowego (humolity) możliwa do wyróżnienia na podstawie cech makroskopowych, głównie połysku;
sapropelity
węgle kopalne (węgle sapropelowe) oraz łupki palne powstałe w wyniku diagenezy i metamorfizmu sapropelu;
[gr.],