w logice

Encyklopedia PWN

[gr.],

log. w logice tradycyjnej schemat wnioskowania pośredniego (w postaci implikacji), złożonego z 2 przesłanek i wynikającej z nich konkluzji, w którym: 1) następnik jest zdaniem łączącym w całość 2 elementy, z których każdy występuje w jednej z przesłanek; 2) poprzednik jest koniunkcją 2 zdań (przesłanek) mających jeden termin wspólny nie występujący w następniku;

szkotyzm, skotyzm,

doktryna filozoficzno-teologiczna Jana Dunsa Szkota, a także ogólna nazwa kierunków myślowych nawiązujących do tej doktryny;

Whitehead

[^uạıthed]

Alfred North Wymowa

, ur. 15 II 1861, Ramsgate (hrab. Kent), zm. 30 XII 1947, Cambridge,

ang. filozof, matematyk;

Wundt

[wunt]

Wilhelm

, ur. 16 VIII 1832, Neckarau k. Mannheim, zm. 31 VIII 1920, Grossbothen k. Lipska,

niem. fizjolog, psycholog i filozof.

zdań rachunek, logika zdań,

log. jeden z podstawowych działów logiki formalnej, formułujący i kodyfikujący prawa logiki

Albert z Saksonii, Albert z Helmstedt lub Albert z Ricmestorp, zw. także Albertus Parvus, ur. 1316, zm. 1390,

filozof i fizyk;

algebra Boole’a,

mat., log. abstrakcyjna struktura matematyczna, powstała przez wspólne uogólnienie rachunku zdań i rachunku zbiorów;

Arnauld

[arnọ]

Antoine

, zw. Wielkim Antoinem, ur. 16 II 1612, Paryż, zm. 8 VIII 1694, Bruksela,

fr. filozof i teolog, ksiądz;

Besteiro Fernández Julián, ur. 1870, Madryt, zm. 27 IX 1940, Carmona (Andaluzja),

polityk hiszpański;

Biegański Władysław, ur. 28 IV 1857, Grabów k. Ostrzeszowa, zm. 29 I 1917, Częstochowa,

lekarz internista, logik i filozof;

Boole

[bu:l]

George

, ur. 2 XI 1815, Lincoln, zm. 8 XII 1864, Ballintemple k. Cork,

angielski matematyk i logik;

Croce

[krọcze]

Benedetto

, ur. 25 II 1866, Pescasseroli k. Neapolu, zm. 20 II 1952, Neapol,

wł. filozof, krytyk lit., liberalny publicysta i polityk;

geometria euklidesowa,

teoria opisująca przestrzeń według wyobrażeń ukształtowanych w starożytnej Grecji;

Giedymin Jerzy, ur. 18 VII 1925, Kleck (Klieck), pow. Nieśwież, zm. 15 IX 1993, W. Brytania,

filozof;

Górski Jakub, ur. ok. 1525, na Mazowszu, zm. 17 VI 1585, Kraków,

filozof, logik, teolog, ksiądz;

język,

inform. sformalizowany system notacyjny wyrażania informacji.

konwencjonalizm

[łac. conventionalis ‘oparty na umowie’],

kierunek filozoficzny powstały w metodologii przyrodoznawstwa na przełomie XIX i XX w.,

lingwistyka matematyczna,

dział językoznawstwa i matematyki, zajmujący się konstruowaniem formalnych modeli struktury języków naturalnych i ich fragmentów, także teoria gramatyk formalnych, użyteczna również w badaniu języków programowania.

lwowsko-warszawska szkoła,

grupa filozofów polskich działających 1900–39, których poglądy kształtowały się pod wpływem myśli K. Twardowskiego;

możliwość,

z filozoficznego punktu widzenia jest to niezachodzenie sprzeczności;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>