w logice
Encyklopedia PWN
koncepcja polityki zagranicznej, której istotę stanowi samoograniczanie się poszczególnych państw (ugrupowań państw) dotyczące wielkości posiadanego potencjału militarnego, tak by nie przewyższał on potencjału państwa (grupy państw) oponenta.
filozof, twórca szkoły lwowsko-warszawskiej.
mat. dział matematyki poświęcony badaniu krat i ich zastosowań, przede wszystkim w logice i algebrze;
francuski kompozytor, także pianista i dyrygent.
poeta francuski, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli symbolizmu.
wybitny oświeceniowy racjonalista i humanista angielski.
system
zespół wzajemnie sprzężonych elementów, spełniający określoną funkcję i traktowany jako wyodrębniony z otoczenia w określonym celu (opisowym, badawczym, do innego zastosowania — np. systemem jest proces technologiczny).
[gr.],
cybernetyka
nauka o sterowaniu oraz przesyłaniu i przetwarzaniu informacji w systemach techn., biol. i społecznych.
[gr. kybernḗtes ‘sternik’, ‘zarządca’ < kybernáō ‘steruję’],
dialektyka
w filozofii pojęcie podlegajace wielowiekowej ewolucji, używane w kilku różnych znaczeniach.
[gr. dialektikḗ (téchnē) ‘dialektyczna (sztuka)’ < diá ‘roz’, ‘przez’, ‘poprzez’, lego ‘mówię’, ‘łączę’, ‘zbieram’],
dysputa
filoz. średniowieczna, znana już w XII w., forma szkolnej, później uniwersyteckiej, działalności dydaktycznej w zakresie teologii i sztuk wyzwolonych;
[łac. disputatio ‘rozprawa’, ‘wykład’],
model
metodol.:
[łac. modulus ‘miara’, ‘wzór’],
dyscyplina nauk. wyodrębniona w latach 30. XX w.; obejmuje zespół nauk o nauce tworzący „federację metanauk”, które prowadzą badania podstawowe, stosowane i wdrożeniowe oraz dociekania o teoret. i praktycznych celach szeroko pojętej nauki, rozpatrywanej w różnych aspektach i z różnych punktów widzenia;
filoz.:
spekulacja
ekon. w gospodarce rynkowej dążenie do osiągania zysku z transakcji kupna–sprzedaży, zgodnie z zasadą: kupić tanio — sprzedać drogo;
[łac.],
dyscyplina nauk., która obok filozofii prawa i anglosaskiej jurysprudencji jest trzecim typem ogólnej refleksji nad prawem.
log. wszelki przedmiot, właściwość, wydarzenie funkcjonujące w procesie porozumiewania się ludzi (w ramach określonego języka), w którym służy do przekazywania pewnych treści (znaczeń) dotyczących rzeczywistości zewn. bądź wewn., przeżyć emocjonalnych, estetycznych, wolicjonalnych itp.
De Morgan 
, ur. 27 VI 1806, Madura (ob. Maduraj, Indie), zm. 18 III 1871, Londyn,
bryt. logik i matematyk;
[dı mọ:rgən]
Augustus , ur. 27 VI 1806, Madura (ob. Maduraj, Indie), zm. 18 III 1871, Londyn,
filozofia poznania, epistemologia, gnoseologia,
dyscyplina filozoficzna, której przedmiotem są ludzkie poznanie i wiedza.
brytyjski ekonomista i statystyk;
magia
praktykowany głównie w społecznościach tradycyjnych (archaicznych, plemiennych) zespół działań rytualnych, symbolicznych, których celem jest osiągnięcie w naturalnym lub społecznym otoczeniu człowieka pożądanych skutków, postrzeganych jako niemożliwe do realizacji przez samo tylko działanie praktyczne.
[łac. < gr.],
