użytkowe
Encyklopedia PWN
papier
materiał w postaci wstęgi lub arkuszy, wytwarzany z masy papierniczej, służący do druku, pisania, pakowania, celów przemysłowo-technicznych, higienicznych i in.;
[gr.],
wyroby z brązu charakterystyczne dla sztuki Chin;
ang. malarz, grafik, ilustrator, projektant, jeden z twórców nowoJzesnej sztuki użytkowej.
grafika
dziedzina sztuki, której istotą jest powielanie na papierze (rzadziej pergaminie, atłasie, jedwabiu) kompozycji z uprzednio przygotowanej formy — klocka drewnianego, płyty metalowej (miedzianej, żelaznej, cynkowej, ołowianej, stalowej, aluminiowiej), kamienia litograficznego oraz innych materiałów (ceraty, linoleum, szkła, gipsu), od których często wywodzi się nazwa techniki.
[gr. gráphō ‘piszę’, ‘rysuję’],
dekoracyjne i użytkowe wyroby z fajansu delikatnego i porcelany produkowane w manufakturze w Korcu;