uzwojeniem pierwotnym
Encyklopedia PWN
transformator
urządzenie elektrotechniczne do przetwarzania (transformowania) energii elektr. prądu przemiennego lub zmiennych sygnałów elektr. w celu przekazania ich z jednego elektr. obwodu do drugiego (np. celem otrzymania napięcia o innej wartości, galwanicznego oddzielenia źródła od odbiornika itp.), działające na podstawie zjawiska indukcji elektromagnetycznej;
[łac.],
amerykański elektrotechnik i wynalazca, pochodzenia chorwackiego.
rodzaj transformatora, w którym część uzwojenia jest wspólna dla strony pierwotnej i wtórnej (na rdzeniu tylko 1 uzwojenie);
silnik elektr. prądu przemiennego, najczęściej bezkomutatorowy, ma połączone z siecią tylko uzwojenie pierwotne, a prąd w uzwojeniu wtórnym powstaje w wyniku indukcji elektromagnetycznej (maszyna indukcyjna).
transformator Tesli, cewka Tesli,
bezrdzeniowy transformator, w którym uzwojenie wtórne tworzy wraz z pojemnością nieużyteczną (tzw. pasożytniczą) obwód drgający;
zespół urządzeń, elementów i przewodów elektr. w spalinowym silniku tłokowym o zapłonie iskrowym, mający za zadanie wytwarzanie elektr. wyładowań iskrowych, służących do zapalenia mieszanki paliwowo-powietrznej w komorach spalania.
Słownik języka polskiego
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
