utylizację

Encyklopedia PWN

utylizacja
[łac. utilis ‘użyteczny’, ‘przydatny’],
wykorzystanie surowców odpadowych lub takich, które straciły wartość użytkową, jako surowców do dalszej produkcji, np. makulatury w papiernictwie, złomu w hutnictwie;
proces zarządzania i sterowania produkcją w taki sposób, aby zapobiegać powstawaniu zanieczyszczeń i ich wprowadzaniu do środowiska oraz aby ograniczać marnotrawstwo zasobów surowców, energii i pracy ludzkiej;
włókno pozyskiwane z włóknistej masy otaczającej orzech kokosowy (kokosowiec właściwy) przez wielomiesięczne moczenie go w wodzie mor., mech. oddzielenie włókien, czesanie i suszenie;
odpady, odpadki, śmieci, nieczystości,
uboczne produkty działalności człowieka, nieprzydatne w miejscu i czasie, w którym powstały, szkodliwe lub uciążliwe dla środowiska przyrodniczego; definicja prawna odpadów jest zawarta w ustawie o odpadach („Dziennik Ustaw” z 2001 nr 62, poz. 628).
dział chemii zajmujący się chem. przemianami substancji w niskotemperaturowej plazmie o temp. 3000–11 000 K i stopniu jonizacji gazu obojętnego (argon, azot, hel, wodór) 10−6–10−1, wytwarzanej w łuku elektr. lub w wyładowaniach jarzeniowych pod normalnym lub obniżonym ciśnieniem.
całkowite lub częściowe eliminowanie szkodliwego oddziaływania odpadów na środowisko przyrodnicze przez utylizację (gospodarcze wykorzystanie) lub izolację od środowiska;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia