utleniacza
Encyklopedia PWN
umowny wskaźnik jakości wód, informujący o zawartości w nich związków organicznych oraz niektórych nieorganicznych (np. sole żelaza(II), siarczki), ulegających utlenianiu pod wpływem silnych utleniaczy.
chlorany(I), dawniej podchloryny,
związki nieorg. o wzorze ogólnym MClO (M — metal jednowartościowy), sole słabego kwasu chlorowego(I);
chlorany(III), dawniej chloryny,
związki nieorg. o wzorze ogólnym MClO2 (M — metal jednowartościowy), sole słabego kwasu chlorowego(III), substancje krystal.;
chlorany(V), dawniej chlorany,
związki nieorg. o wzorze ogólnym MClO3 (M — metal jednowartościowy), sole kwasu chlorowego(V), substancje krystal.;
chlorowodorokauczuk, hydrochlorokauczuk,
termoplast. tworzywo sztuczne otrzymywane przez przyłączenie gazowego chlorowodoru do kauczuku naturalnego;
związki chloru z tlenem, w których chlor występuje gł. na stopniach utlenienia: I, III, IV (gazy) oraz VI i VII (ciecze);
