uprawny
Encyklopedia PWN
czasopismo nauk. (półrocznik) Pol. Tow. Bot., wyd. od 1953 w Warszawie;
ekol. biocenoza wtórna powstała w wyniku zniszczenia biocenozy naturalnej przez człowieka i stworzenia na jej miejscu sztucznego ekosystemu, silnie uproszczonego, dostosowanego do hodowli roślin.
agroklimatologia
dział klimatologii zajmujący się badaniem wpływu warunków klimatycznych na rośliny uprawne.
[gr.],
agromelioracje
zabiegi z zakresu agrotechniki i melioracji, o kilkuletnim działaniu, przeprowadzane na glebach o niekorzystnych dla roślin stosunkach wodno-powietrznych;
[gr. agrós ‘rola’, łac. melioratio ‘ulepszenie’],
grupa metod ochrony roślin polegających na prawidłowym i terminowym wykonywaniu zabiegów agrotechnicznych, poprawiających warunki siedliskowe roślin uprawnych i równocześnie pogorszających warunki bytowania chwastów, szkodników i patogenów roślin.
