uprawa
Encyklopedia PWN
zabiegi mające na celu sztuczne odnowienie lasu;
całokształt zabiegów stosowanych w produkcji roślinnej (rośliny zbożowe, okopowe, przem., pastewne, specjalne, warzywnicze i sadownicze) w celu uzyskania możliwie najwyższych plonów roln., o wysokiej jakości odpowiadającej ich przeznaczeniu;
całokształt zabiegów agrotechn. wykonywanych różnymi narzędziami i maszynami uprawowymi działającymi mechanicznie na uprawianą warstwę gleby, a także przy użyciu herbicydów, w celu przygotowania roli do siewu lub sadzenia roślin;
zespół zabiegów uprawowych połączonych z zasiewem lub podsiewem mieszanki nasion gat. i odmian traw oraz roślin motylkowatych (mieszanki pastewne), stosowany w celu utworzenia nowej darni lub poprawienia istniejącej, podniesienia plonów zielonej masy i polepszenia jakości paszowej;
Instytut Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach (IUNG),
instytut nauk.-badawczy, utworzony 1950;
Indianie
rdzenni mieszkańcy Ameryki (nazwę tę nadał im K. Kolumb, który użył jej w przekonaniu, że dotarł do Indii), przybyli w wielu falach migracyjnych z północno-wschodniej Azji pomostem lądowym istniejącym w miejscu dzisiejszej Cieśniny Beringa;
[hiszp. < gr. < sanskr.],
